آموزش خودیاری های مهم مانند (استفاده مستقل از سرویس بهداشتی و حذف پوشک، استحمام، نحوه غذا خوردن، لباس پوشیدن و سایر)، هماهنگی و بهبود مهارت‌های حرکتی (مانند ریز حرکات دست، دویدن، گرفتن اجسام) یا توسعه مهارت‌های اجتماعی با آموزش کودکان برای توجه در حیطه عملکرد کاردرمان است.

همچنین، کاردرمانگر می تواند در کودکان دارای مهارت‌های کلامی و ارتباطی محدود، به تقویت مهارت‌های ارتباطی جایگزین کمک کند.

از آنجا که کودکان مبتلا به اتیسم اغلب در پردازش حسی مشکلاتی را از خود نشان می‌دهند، دوره‌های کاردرمانی اتیسم می‌تواند به بهبود کارکرد های حسی آن‌ها کمک کند تا کودک بتواند بهتر با دنیای اطراف خود ارتباط برقرار کند.

از آنجا که کودکان مبتلا به اتیسم معمولاً علایق محدودی دارند، کاردرمانگر می‌تواند به کودکان کمک کند تا برای ارتباط بهتر با دیگران و محیط زندگی خود، تجربیات مختلف را کسب کنند.